‘De arts van het consultatiebureau zei op een gegeven moment dat hij Mats ging aanmelden voor IVH, omdat het zo niet langer kon.’


Mira Verduin (31) kreeg ondersteuning van de Integrale Vroeghulp van MEE voor haar zoontje Mats. Mira: “ Mijn zoontje Mats huilde 16 uur per etmaal de eerste zes maanden van zijn leven. Zelfs in het ziekenhuis zeiden ze dat hij meer huilde dan de doorsnee huilbaby. Hij werd ’s nachts ongeveer om de vijf minuten wakker en zijn gehuil ging dan door merg en been. Ik wist zeker dat er iets medisch aan de hand moest zijn, dat hij ergens pijn moest hebben en maakte me zoveel zorgen. Hij is onderzocht in wel zes verschillende ziekenhuizen. Ik heb voor hem gevochten als een leeuwin maar ik liep steeds weer tegen muren op. Niks hielp en ze konden ook niet echt iets vinden. Ik heb vele artsen en hulpverleners gesproken en alleen dat was al zo vermoeiend. Dat kon ik er in die tijd eigenlijk niet bij hebben. Mijn man is internationaal vrachtwagenchauffeur en vaak wekenlang weg dus ik stond er ook nog hoofdzakelijk alleen voor. Ik voelde me in die tijd uitgeput en leeg van binnen. De arts van het consultatiebureau zei op een gegeven moment dat hij Mats ging aanmelden voor IVH omdat het zo niet langer kon.

Klik met casemanager

Het is fijn dat je dan gewoon één contactpersoon krijgt die alle vragen bespreekt in een team met een arts, psycholoog, logopedist en allerlei andere disciplines die dan in te roepen zijn als dat nodig is. Ik had meteen een klik met mijn casemanager IVH. Ze heeft ook zoveel ervaring en leeft echt met mij mee. Ze maakte samen met mij een plan van aanpak over wat er nog allemaal onderzocht kon worden en welke hulp er voor hem ingezet kon worden. Toen zijn we er wel achter gekomen via medisch onderzoek dat hij een darmprobleem had waardoor hij telkens diarree had. Dit was echter niet waardoor zijn onrust en vele huilen echt overging hoewel het wel iets minder werd. We zijn ook gaan zoeken naar niet-lichamelijke oorzaken en toen is vastgesteld dat hij waarschijnlijk een neurobiologische ontwikkelingsstoornis heeft. Omdat hij nog zo jong is kunnen ze niet precies definiëren wat het precies is, maar het opent voor ons wel deuren. Hij mag bijvoorbeeld over een paar maanden naar een medisch kinderdagverblijf en dat lijkt me heerlijk voor hem en voor mij.

Er is nu meer rust

Mats is nu een peuter van twee-en-een-half en het gaat al beter. De nachten zijn nog zwaar omdat hij nog steeds vaak wakker wordt. Overdag is hij heel druk, maar hij maakt nu wel stappen in zijn ontwikkeling. Hij gaat een beetje praten dus dan begrijpen wij hem beter. Er is vanuit het IVH team een logopediste geregeld die hem helpt met leren praten. En hij gaat naar een kinderfysiotherapeut voor zijn motorische ontwikkeling. Ze hadden ook gezorgd voor een plek in het slaapcentrum van een ziekenhuis, maar helaas kon dat toch niet doorgaan omdat Mats te jong was. Dit kan pas vanaf vier jaar. Het medische stuk hebben we nu maar even afgesloten. Er is al met al wat meer rust gekomen dankzij onze casemanager IVH. Mijn man is nu thuis dus dan heb ik zelfs af en toe een half uurtje voor mezelf. Hij vertrouwde me laatst toe dat hij in de tijd van dat vele huilen hij heel blij was dat hij de weg op kon. Goed dat hij dat toen niet tegen mij gezegd heeft, maar ik snap het wel.”

* Vanwege de privacy gebruiken we andere namen.

Tekst: Janet Kenbeek
Foto: Shutterstock ter illustratie