‘Ik praatte overal over met mijn jobcoach, hij kende mij goed.’
Marc (20) werkt als assistent kok bij een cateraar in Rijswijk. Hij heeft autisme en een verstandelijke beperking. Hij werd begeleid door een jobcoach van MEE.
Marc: “Ik kwam in contact met de MEE jobcoach via mijn leerwerktraject in de horeca, bij lunchcafé Parkoers. Ik heb daar een hele leuke tijd gehad. Vooral met de koks die daar werkten en met mijn medeleerlingen. Mijn jobcoach was een hele aardige man. Ik praatte overal over met hem, dus hij kende mij goed. Hij maakte ook grapjes, ook belangrijk. Soms belde hij met mijn moeder omdat ik nogal vergeetachtig ben. We gingen dan bijvoorbeeld mijn CV maken, maar ik wist niet meer wanneer ik wat had gedaan. Ik vond het prima dat hij contact had met mijn ouders en mijn ouders vonden dat ook fijn. Die wisten dan ook beter hoe het met mij ging, want ik ben niet zo’n prater.
Geen jobcoach meer nodig
Na Parkoers kon ik echt aan het werk als assistent kok. Eerst heb ik bij een bedrijf lunches gemaakt, maar ineens stopte dat. Dat had niets met mij te maken, maar ik vond het wel heel vervelend. Daar heb ik het vaak met mijn jobcoach over gehad. Op een gegeven moment zei hij: “Nu gaan we weer vooruit kijken”. Gelukkig kon ik toen weer even terug naar Parkoers, want ik kan er niet zo goed tegen om niets te doen te hebben. Mijn jobcoach heeft toen weer ander werk voor mij gevonden bij de Uithof in de keuken. Hij hielp mij met solliciteren en de gesprekken. Ik weet dan zelf niet zo goed wat ik moet zeggen. Het was wel wennen, want het was druk daar. Maar ik kon het wel. Nu werk ik bij een klein cateringbedrijfje en daar heb ik het prima naar mijn zin. Ik kan bijna alle gerechten zelf maken. Tussen de kok en mij gaat het prima, dus ik heb nu geen jobcoach meer nodig. We lachen veel en eigenlijk ben ik af en toe zijn jobcoach, want ik ben altijd rustig en hij maakt zich vaak heel druk. Alleen zijn eten vind ik te pittig, want we koken Indische gerechten. Zit je net lekker te eten en dan brand het je de
bek uit.”
* Vanwege de privacy gebruiken we een andere naam.
Tekst: Janet Kenbeek
Foto: Shutterstock ter illustratie
